Ik vouw net mijn binnentent uit over het met bosanemonen bedekte gras als er een harde, schrille kreet uit het bos komt. Het klinkt bijna menselijk, alsof daar iemand met wijdopen stembanden alle ingehouden emoties er in één keer uitgooit. Even blijf ik bevroren in dezelfde houding staan, maar drie kreten later ga ik verder …
Categorie archief: Reisverhalen
Freya
Ik heb al meerdere versies van die angstige man voorbij zien komen in de musea die ik in Noorwegen bezocht: Munch gebruikte details van zijn werk vaak opnieuw. In zijn zoektocht naar het duiden van zijn demonen duikt in werk uit verschillende perioden ineens hetzelfde personage of die gekwelde uitdrukking weer op. Hier, in het …
Geen weer
Ik kan mezelf naar achteren laten vallen hier, op de rotsen op het zuidelijkste puntje van het Noorse vasteland. Het waait zo verschrikkelijk hard dat ik er niet van af zou storten. Ik zou leunen op de wind. Maar ik durf niet. Mocht ik onverhoeds toch naar beneden kletteren, dan word ik een speelbal van …
Hagenezen en Hagenaars
‘Armoede, landloperij, weelderige losbandigheid en lage ontucht. Hier woonde de heffe van de Haagse bevolking, Italiaanse orgeldraaiers, marskramers uit Savoye en het kroost van Abraham, berenleiders, sterrenwichelaars, beurzensnijders en insluipers met rinkelende bossen valse sleutels onder hun rafelige mantels. Er werd gedanst, gegierd, gevloekt, geschaterd en geraasd door het schuim van Den Haag.’ Dit schreef …
Den Haag in beeld
In het voorjaar van 2021 verschijnt mijn boek over Den Haag, als deel van de Dwars-door-reeks van Uitgeverij Passionate Nomads. Hier alvast een impressie van een paar plekken waar ik heb gewandeld ter inspiratie voor mijn Haagse reisverhalen. De sporen van de Atlantikwal lopen als een lelijk litteken dwars door Den Haag. Hier, op het …
Een wandeling in tijden van corona
Ik was van plan om de komende maanden door Noorwegen te zwerven. Maar toen werd alles anders. Gelukkig ben ik gezegend met een kast vol boeken, een oude kater en een tuin op het zuiden, maar vandaag wil ik toch echt even de deur uit en wat verder dan de plaatselijke supermarkt. De lucht is …
Een troostende wandeling
Ik heb mijn lieve, stoere kater laten inslapen. Raaf was zijn naam. Hij was ziek en hij was oud, maar dat maakt het verdriet niet minder. Daarom moet ik even weg: een paar louterende wandeldagen zullen me goed doen. Ik struin het internet af voor een goede wandelplek en kom een fijn verblijf tegen in …
Ode aan de bomen
Het is nog vroeg als ik in Millingen de dijk langs de Rijn op loop. Een vrouw laat haar hond uit, een kwieke wandelaar loopt me joviaal groetend voorbij. Hij wordt al snel kleiner op de dijk; ik zie hem een pad afslaan dat ik volgens de eigenaar van het hotel waar ik verblijf ook …
Een Congolees achter het stuur
Ik rijd van Conkouati-Douli terug naar Pointe-Noire met Clauder en zijn bijrijder Adolf. Een naam die ik hier vaker tegenkom en op de één of andere manier nog vreemder aandoet bij een zwarte man dan bij een blanke. Ik zit in het midden. Clauder had liever niet dat ik bij de deur plaatsnam. “Als er …
De enige vrouw in een hotel vol mannen
Ik ben in Mombasa, op weg naar Lamu, een Swahili eiland in het noordwesten van Kenia. De bus naar Mokowe, waar de boot naar Lamu vertrekt, gaat vroeg in de ochtend. Daarom zoek ik een hotel in de buurt van het busstation. Het hotel om de hoek heeft alleen maar een kamer voor drie personen, …