schrijven over reizen
Het is een onopvallende uithoek van Hyde Park, Speakers’ Corner: ik was er zo doorheen gelopen als er geen informatiepanelen hadden gestaan. Ook al is het geen zondag, de dag waarop iedereen die dat wil hier zijn ongezouten mening komt verkondigen, ik had toch een plek met meer allure verwacht, meer erkenning van haar roemruchte…
Met een buik vol tapas en een goed glas wijn achter mijn kiezen lig ik onder een palmboom in Parc de la Ciutadella. De wijn en de hitte hebben me gevloerd. Ik moest even gestrekt en dit was het eerste plekje dat daarvoor in aanmerking kwam. De palmbladeren die me de nodige schaduw geven, steken…
Ik was nooit eerder in de zomer op de Veluwe. De herfst is mijn Veluwe-seizoen, met druilerige dagen, burlende herten en een kom hete soep in de Koperen Kop, het oubollige maar sfeervolle restaurant in het hart van Nationaal Park De Hoge Veluwe. Maar nu stap ik op de heetste dag van het jaar in…
Het langeafstandsfietspad LF Kustroute loopt over 617 kilometer van Cadzand-Bad in Zeeland naar Bad Nieuweschans in Groningen. Het maakt deel uit van de internationale North Sea Cycle Route, de 7.000 kilometer lange Eurovelo 12. De Nederlandse route is opgedeeld in tien etappes, maar daar kun je uiteraard van afwijken. Ik fietste op een mooie zomerdag…
Bovenop de Rother Kopf mag mijn rugzak af, is inmiddels mijn mantra. Hijgend zwoeg ik over het steeds steiler wordende pad naar boven. Die negen kilo op mijn rug leken thuis niet zwaar, maar dit klimmen zijn mijn Hollandse benen niet gewend. Nog een paar meter. Dan opent het struikgewas en sta ik op het…
Op het zuidelijkste puntje van Noorwegen staat de Lindesnes Fyr, de oudste vuurtoren van Noorwegen. In 1656 werden hier dertig vetkaarsen ontstoken achter een glas-in-lood-raam om schepen langs de gevaarlijke Noorse kust te leiden. Later werd er een stenen toren gebouwd waarin kolen werden verbrand. Links van de vuurtoren ligt het Skagerrak, rechts de Noordzee….
Ik kan mezelf naar achteren laten vallen hier, op de rotsen op het zuidelijkste puntje van het Noorse vasteland. Het waait zo verschrikkelijk hard dat ik er niet van af zou storten. Ik zou leunen op de wind. Maar ik durf niet. Mocht ik onverhoeds toch naar beneden kletteren, dan word ik een speelbal van…
‘Armoede, landloperij, weelderige losbandigheid en lage ontucht. Hier woonde de heffe van de Haagse bevolking, Italiaanse orgeldraaiers, marskramers uit Savoye en het kroost van Abraham, berenleiders, sterrenwichelaars, beurzensnijders en insluipers met rinkelende bossen valse sleutels onder hun rafelige mantels. Er werd gedanst, gegierd, gevloekt, geschaterd en geraasd door het schuim van Den Haag.’Dit schreef Willem…
In het voorjaar van 2021 verscheen mijn boek De blauwe bol – dwars door Den Haag. Hier een impressie van een paar plekken waar ik wandelde ter inspiratie voor mijn Haagse reisverhalen. De sporen van de Atlantikwal lopen als een lelijk litteken dwars door Den Haag. Hier, op het noorderstrand, zijn geschutbunkers zichtbaar waarin in…
Het is nog donker als ik de deur achter me sluit. Ochtendnevel zweeft boven de rivier. Een taxi brengt me naar de haven waar ik een plekje heb gereserveerd in de M.V. Frances Barkley, een oude Noorse veerpont die in Port Alberni een tweede leven heeft als vrachtschip. Drie keer per week vaart zij uit…